Koniec roku to dla przedsiębiorstwa czas wzmożonej aktywności w realizacji różnych spraw administracyjnych. W tym czasie należy niezwłocznie wypełnić wszelkie zobowiązania odnoszące się z jednej strony do ostatecznego zamknięcia jednego roku podatkowego po to, aby móc wejść z „czystym kontem” w kolejne dwanaście miesięcy funkcjonowania firmy. Zwyczajowo pod koniec grudnia podejmuje się także szereg kluczowych z punktu widzenia przedsiębiorstwa decyzji. Mając to wszystko na uwadze, należy dołożyć wszelkich starań, aby początek stycznia był dla firmy swego rodzaju „nowym początkiem” działalności, a to jest możliwe jedynie wtedy, gdy całość starych zobowiązań zostanie definitywnie sfinalizowana. Dowiedz się, o jakie zobowiązania chodzi, aby pomyślnie wejść w nowy rok działalności gospodarczej, bez niepotrzebnych zaległości.
Zamknięcie podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz opracowanie spisu z natury
Sporządzenie tzw. remanentu to jedno z najważniejszych zobowiązań ciążących na przedsiębiorcach pod koniec roku kalendarzowego. Jego zasadnicza istota sprowadza się do policzenia, ile towarów przeznaczonych na sprzedaż wciąż pozostaje na półkach sklepowych lub w magazynach do końca grudnia. W spisie należy uwzględnić jedynie te produkty, których nie sprzedano do 31 grudnia. W ramach inwentaryzacji należy także rzetelnie wycenić wartość składników zawartych w spisie. Termin dokonania takiej wyceny mija w ciągu 14 dni od jego dokonania.
Remanenty w swych zasadniczych założeniach dążą do ustalenia faktycznego poziomu dochodów uzyskanych w ciągu całego roku kalendarzowego przez przedsiębiorcę. Dzięki spisowi można zamknąć podatkową księgę przychodów i rozchodów na dany rok. Trzeba jednak pamiętać o tym, żeby poza wykazem niesprzedanych towarów wyszczególnić w remanencie, także gotowe wyroby, półprodukty, nieukończone jeszcze produkty, a także różnego rodzaju wyroby wykorzystywane do wytwarzania określonego towaru. Bardzo ważne jest wzięcie pod uwagę braków, czyli odpadów niespełniających określonych standardów jakościowych. W remanencie nie uwzględnia się natomiast w żadnym wypadku środków trwałych ani wyposażenia.
Przy sporządzaniu spisu z natury trzeba pamiętać o jego starannym i należytym wykonaniu. Aby był on rzeczywiście ważny, trzeba w nim zawrzeć określone informacje. Zalicza się do nich przede wszystkim: nazwę firmy, klauzulę o ilości zawartych w spisie pozycji, datę sporządzenia spisu, kolejne numery pozycji, nazwy towarów, jednostkę miary, ich ilość i cenę oraz wartość wyrażoną w polskiej walucie, łączną wartość całego spisu, wartość pomniejszenia, a także klauzulę odnoszącą się do tego, na jakiej pozycji zakończono spis. Każdy remanent musi być podpisany przez osobę lub osoby odpowiedzialne za jego opracowanie.
Wpisywanie remanentu do KPiR
Spisy z natury trzeba zawrzeć w księdze podatkowej w postaci albo wyszczególnionych typów towarów i materiałów, albo podsumowania całości dokonanych wyliczeń. W tej drugiej sytuacji trzeba jednak sporządzać osobny dokument zestawiający niezbędne dane z wykonanego remanentu. W takim wypadku akt należy przechowywać w tym samym miejscu, co księgę. Remanent do KPiR wpisuje się w dwóch miejscach – jako ostatnią pozycję w danym roku kalendarzowym oraz pierwszą w następnym roku.
Jeśli rozliczeniami dla danej firmy zajmują się biura rachunkowe, przedsiębiorca powinien przesłać księgowym zrealizowany przez siebie spis z natury do końca roku. Jeśli przedsiębiorca prowadzi wyłącznie działalność usługową, która nie wiąże się ze sprzedażą żadnych towarów, w takim wypadku wartość inwentaryzacji określa się na 0 zł. Taką adnotację wpisuje się w KPiR w odpowiednim miejscu.
Złożenie zeznania rocznego
Na przesłanie do urzędu skarbowego zeznania rocznego przedsiębiorcy mają czas do 30 kwietnia następnego roku kalendarzowego. Jeśli firma rozlicza się na zasadach ogólnych, podstawowym dokumentem służącym do składania rocznych zeznań podatkowych jest PIT-36. PIT-36L jest natomiast przeznaczony w tym samym celu dla osób rozliczających się w oparciu o podatek liniowy.
W przypadku dodatkowego czerpania źródeł dochodu, z pracy na etacie lub udziałów w spółce, trzeba natomiast w celu złożenia rocznego zeznania podatkowego sięgnąć w zależności od indywidualnych okoliczności po PIT-37, PIT-38 lub PIT-39. Jeśli firma zatrudnia pracowników, do 31 stycznia należy złożyć w organie podatkowym informację o pobranych zaliczkach na podatek (PIT-4R) lub deklarację o pobranym ryczałcie.
Zmiana formy opodatkowania
Niektórzy przedsiębiorcy zastanawiają się nad zmianą formy opodatkowania. Wszelkich formalności z tym związanych można dokonać jedynie raz w roku, nie przekraczając przy tym terminu do 20 stycznia kolejnego roku kalendarzowego (nie dotyczy to jedynie przejścia z ryczałtu na ogólne zasady). O dokonanych zmianach trzeba bezwzględnie poinformować Urząd Skarbowy, najlepiej w możliwie jak najkrótszym terminie. Ponadto przedsiębiorstwa zatrudniająca przynajmniej 10 osób powinny złożyć dokument ZUS IWA, służący obliczaniu wysokości składek na ubezpieczenia wypadkowe.
Autor: Łukasz Stachurski
