Jakiś czas temu Unia Europejska zdecydowała o przyjęciu całego szeregu zmian naprawczych określanych ogólnym mianem Quick Fixes. Modyfikacje te dotyczą dotychczas stosowanych uwarunkowań zwolnień dla Wewnątrzwspólnotowej Dostawy Towarów. Analizując napływające ze wspólnotowego rynku dane ekonomiczne, specjaliści stwierdzili bowiem, że należy dołożyć wszelkich starań, aby maksymalnie uprościć prowadzenie działalności handlowej o zasięgu międzynarodowym na terenie całej wspólnoty. Warto zapoznać się z tymi zmianami, ponieważ w dużej mierze oznaczają one swego rodzaju rewolucję w funkcjonowaniu unijnej gospodarki oraz swobodnym przepływie towarów między przedsiębiorstwami z różnych krajów.
Wewnątrzwspólnotowa Dostawa Towarów. Jak było w 2019 roku?
Jeszcze nie tak dawno temu regulacje prawne odnoszące się do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wskazywały, że transakcje te mogą być zupełnie zwolnione z konieczności opłacenia podatku pod warunkiem spełnienia określonych kryteriów. Wskazywało się tutaj przede wszystkim na trzy sytuacje: dokonania dostawy przez podatnika na rzecz odbiorcy dysponującego ważnym, wydanym przez rodzime państwo tego pierwszego numerem identyfikacyjnym wykorzystywanym przy wewnątrzwspólnotowych kontaktach handlowych (przesłanka formalna); obecności w dokumentacji dowodów poświadczających faktyczne wywiezienie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy z kraju dostawcy do kraju nabywcy (bardzo ważne jest, aby wspomniany dowód znalazł się w bazach danych jeszcze przed złożeniem do fiskusa rocznego rozliczenia za dany okres – jest to przesłanka materialna); fakt rejestracji przez podmiot dostarczający towar w odpowiednich organach jako podatnik VAT.
Podatnicy realizujący w praktyce WDT musieli w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu dokonania transakcji złożyć stosowną informację dokonanych na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub innych podmiotów posiadających numer identyfikacyjny.
Nowe regulacje prawne
W grudniu 2018 roku przyjęto nowelizację, na mocy której zmodyfikowano możliwości stosowania zwolnień odnoszących się do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Obecnie niegdyś uznawane za formalne przesłanki zwolnienia z podatku czynności handlowych dokonywanych w ramach WDT zostały uznane za przesłanki materialne. Obecnie, aby stawka 0% podatku dla WDT mogła w ogóle zaistnieć, unijny nabywca musi nie tylko dysponować nadanym przez własny kraj numerem identyfikacyjnym, ale także udostępnić go dostawcy. Ponadto bardzo istotne jest składanie podsumowujących informacji mieszczących w sobie prawidłowe dane odnoszące się do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.
Z odpowiedzialności za dostarczenie nieprawdziwych danych dostawca może jednak zostać zwolniony pod warunkiem, że będzie on w stanie rzetelnie uzasadnić, skąd wzięło się to niedociągnięcie. Można zadać sobie pytanie, o jakie okoliczności tutaj chodzi?
Unijne regulacje prawne wyjaśniają również tę kwestię, wyodrębniając w tym zakresie trzy sytuacje: popełnienie nieumyślnego błędu dotyczącego realnej wartości dostawy; złożenie informacji podsumowującej za błędnie wykazany okres; omyłkowe podanie starego, już nieobowiązującego od jakiegoś czasu numeru identyfikacyjnego nabywcy, jeśli został zmieniony na przykład na skutek restrukturyzacji podmiotu.
Dokumenty umożliwiające skorzystanie ze stawki 0% przy WDT
Udowodnić transport lub wysyłkę towarów z jednego kraju do innego można za sprawą określonych rodzajów dokumentów. Zalicza się do nich głównie: fakturę od przewoźnika towarów, konosament, fakturę za transportowy bilet lotniczy, sygnowany podpisem upoważnionej osoby list przewozowy CMR. Jest to tzw. grupa A dokumentów.
W grupie B natomiast znajdują się: polisy ubezpieczeniowe dotyczące wysyłanego towaru, dokumenty bankowe wskazujące na dokonanie zapłaty za towar lub usługę, poświadczone przez upoważnione organy dokumenty urzędowe, na bazie których można stwierdzić faktyczne przybycie towarów do pierwotnego miejsca przeznaczenia; poświadczenie odbioru towaru podpisane przez kierownika magazynu, w którym był przechowywany transport po dotarciu do konkretnego państwa członkowskiego.
Inne modyfikacje
Na bazie nowych przepisów wprowadzono instytucję domniemania, zgodnie z którą można automatycznie przyjąć, że dany towar trafił z jednego kraju członkowskiego UE do innego. W takiej sytuacji w razie jakichkolwiek wątpliwości ze strony urzędu skarbowego organ ten będzie musiał samodzielnie udowodnić zajście jakichś nieprawidłowości w tym zakresie.
Domniemanie nie zachodzi jednak automatycznie, niezbędne do jego przyjęcia jest dysponowanie przez sprzedawcę co najmniej dwoma dokumentami z grupy A, niezależnymi od stron transakcji oraz wydanymi przez dwie odrębne instytucje. Mogą to być też pojedyncze dowody z Grupy B niezależne od sprzedawcy i nabywcy wydane przez dwa inne funkcjonujące niezależnie od siebie podmioty. Jeśli towar został wywieziony przez nabywcę, powinien on zostawić sprzedawcy stosowne zaświadczenie o wysłaniu towarów do innego kraju.
Autor: Łukasz Stachurski
