Przedsiębiorcy często decydują się na udzielenie swoim kontrahentom długich terminów płatności za dostarczone towary lub zrealizowane usługi. W praktyce oznacza to długi czas oczekiwania na należną zapłatę oraz częste spóźnienia w regulowaniu ciążących na klientach zobowiązań finansowych. Na szczęście, pojawiającym się w takiej sytuacji zatorom płatniczym można w łatwy sposób zapobiec, decydując się na skorzystanie z rozwiązania tzw. faktoringu. Dzięki temu opóźnienia w spłacie należności przez kontrahentów nie spowodują zaburzenia płynności finansowej przedsiębiorców. Warto dowiedzieć się, czym jest faktoring oraz w jaki sposób rozliczać go w KPiR.
Faktoring – co to takiego?
Pod pojęciem faktoringu rozumie się zazwyczaj świadczoną przez faktora usługę, której zasadnicza istota sprowadza się do wykupu faktur od klienta prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie dostarczania określonych towarów lub świadczenia pewnych usług na rzecz kontrahentów. Dzięki faktoringowi płynność finansowa firmy zostaje zachowana, a przedsiębiorstwo może regularnie opłacać swoje zobowiązania względem pracowników i państwa, a także inwestować w swój dalszy rozwój (np. poprzez wdrażanie różnych innowacji technologicznych).
Do faktoringu dochodzi w momencie przekazania faktur faktorowi przez klienta jeszcze w czasie, gdy termin ich płatności nie został przekroczony. Faktor opłaca otrzymane faktury w dniu ich przejęcia, dokonując przelewu na konto klienta. Dłużnik natomiast jest zobowiązany do opłacenia faktury na konto faktora.
Kto bierze udział w faktoringu?
Faktoring to przedsięwzięcie, w które zaangażowane są trzy strony. Będący faktorantem przedsiębiorca jest klientem przekazującym firmie faktoringowej swoje faktury. Faktor, czyli bank lub inna wyspecjalizowana firma, skupują faktury, płacąc za nie większość widniejącej na dokumencie sumy klientowi już w dniu ich otrzymania. Profesjonalni faktorzy oferują współpracującym ze sobą przedsiębiorstwom pakiet różnych usług doradczych, przydatnych zwłaszcza dla przedsiębiorców, którzy stawiają pierwsze kroki w biznesie. Natomiast kontrahenci, czyli dłużnicy faktoringowi, mają obowiązek uiścić ciążące na nich zobowiązanie finansowe w ściśle określonym terminie.
Faktoring – korzyści
Przedsiębiorcy coraz częściej decydują się na skorzystanie z faktoringu z uwagi na różne korzyści wynikające z tego rozwiązania. Przede wszystkim takie transakcje są w pełni bezpieczne, a poza tym pozwalają one na zachowanie firmom płynności finansowej. Dzięki faktoringowi przedsiębiorca ma natychmiastowy dostęp do środków pieniężnych, które może spożytkować w odpowiedni sposób. Przedsiębiorcy korzystający z faktoringu nie zalegają z żadnymi opłatami i na bieżąco finalizują swoje zlecenia, płacąc dostawcom materiałów w terminie. To sprzyja budowaniu pozytywnego wizerunku firmy jako rzetelnego kontrahenta.
Finanse faktorantów są doskonale zabezpieczone. Dzięki nie temu nie tracą oni czasu na ponaglanie nierzetelnych kontrahentów w sprawach dotyczących spłaty ciążących na nich zobowiązań. Koncentrują się oni natomiast na podejmowaniu inicjatyw służących wielopłaszczyznowemu rozwojowi firmy.
Księgowanie kosztów faktoringu
Sposób księgowania faktoringu uzależniony jest od typu usługi, na którą zdecydował się przedsiębiorca. W przypadku faktoringu, bez regresu wraz z chwilą przejęcia zobowiązań przez faktora, należy usunąć wspomniane wierzytelności z księgi przychodów i rozchodów. Opłatę za faktoring księguje się poprzez zapisanie jej wartości brutto z odpisanym podatkiem VAT oraz wskazanie wartości netto opłaty udzielanej faktorowi.
Faktoring z regresem księguje się nieco inaczej. W tym przypadku ryzyko niewypłacalności dłużnika wciąż pozostaje przy faktorancie, dlatego w prowadzonych przez niego księgach rachunkowych musi widnieć stosowny zapis do momentu uregulowania całości należności przez kontrahenta. Dopiero po uzyskaniu stosownej informacji od faktora można usunąć wierzytelność z odpowiedniej rubryki zawartej w KPiR. W podobny sposób dokonuje się też rozliczeń faktoringu mieszanego, a to ze względu na pozostawanie ryzyka niewypłacalności przy faktorancie.
W faktoringu tajnym dłużnik zobowiązany jest opłacić należność na numer konta podany na dokumencie pierwotnym. W tym przypadku środki otrzymane z faktoringu traktuje się jako przychód, natomiast opłata faktoringowa jest rozchodem firmowym.
Wybór odpowiedniej formy faktoringu jest kwestią indywidualną. Każde z przedstawionych rozwiązań ma bowiem zarówno swoje wady, jak i zalety. Z punktu widzenia przedsiębiorstwa bardzo ważne jest wykreślenie należności wraz z datą faktorowania z ksiąg rachunkowych. Dzięki temu nieopłacona faktura przestaje być już problemem dla przedsiębiorcy. Usługi faktoringowe najlepiej sprawdzają się w przypadku firm nie mających zdolności kredytowej lub tych, które stosują długie terminy płatności. Dotyczy to także przedsiębiorców, którzy chcą korzystać z kompleksowych usług finansowych, dzięki którym można w łatwy sposób zarządzać płynnością finansową przedsiębiorstwa.
Źródła:
1. https://ideamoney.pl/co-to-jest-i-jak-dziala-faktoring (dostęp z dnia 18.01.2021 r.)
2. https://ideamoney.pl/slownik-faktoring (dostęp z dnia 25.01.2021 r.)
Warto również wspomnieć, że istnieje wiele odmian faktoringu poza tradycyjnymi tj. faktoring pełny (bez regresu) czy niepełny (z regresem). Hurtownie i firmy spedycyjne mogą sięgnąć po faktoring masowy (autorskie rozwiązanie firmy Bibby Financial Services). Dzięki niemu przekazywanie faktur odbywa się w sposób automatyczny, jednym plikiem z systemu księgowego. Eksporterzy mogą wybrać faktoring eksportowy, który poza utrzymaniem płynności w firmie, zapewnia szerokie wsparcie w zakresie weryfikacji kondycji zagranicznego kontrahenta oraz prawa i lokalnych zwyczajów handlowych. Natomiast małe firmy docenią mikrofaktoring, który daje możliwość uzyskania wyższego limitu finansowania niż wynika to z ratingów finansowych.