Szykują się zmiany dotyczące kosztów uzyskania przychodów związane z samochodami osobowymi wykorzystywanymi w działalności gospodarczej.
Wyższy limit amortyzacji samochodów
Podwyższony zostanie limit amortyzacji samochodów do 150.000 zł – limit wartości samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz. U. poz. 317), do którego możliwe jest pełne odliczanie odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia samochodu osobowego oraz odpowiednie podwyższeniu kwoty odnoszącej się do wartości samochodu przyjętej dla celów obliczenia składki z tytułu ubezpieczenia samochodu osobowego, jaka może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.
Podwyższenie to odnosi się zarówno do wartości początkowej samochodu osobowego, jak i wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia umożliwiającej zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu.
Nowe zasady rozliczania kosztów podatkowych używania samochodów osobowych- 50% i 100%
Nastąpią także zmiany dotyczące wykorzystania samochodów osobowych zarówno w działalności gospodarczej, jak i dla innych celów, które nie są z nią związane.
W związku z czym samochody będące składnikami firmy (100% albo 50% wydatków w kosztach podatkowych) doczekają się zmian regulacji.
Jeżeli wydatki związane z korzystaniem z samochodu osobowego (składnika majątku firmy – środka trwałego) służącego podatnikowi także do innych celów niż działalność gospodarcza podlegać będą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów jedynie w wysokości 50% tych wydatków. Natomiast prawo zaliczenia do kosztów 100% takich wydatków dotyczyć będzie tylko wykorzystywania samochodu osobowego wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej. Oczywiście analogicznie do VAT, podatnik będzie miał obowiązek prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu (tzw. kilometrówkę), potwierdzającą wykorzystywanie samochodu osobowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (wykorzystywana będzie w tym zakresie ewidencja stosowana dla celów VAT).
Jeżeli podatnik nie prowadzi (nie będzie prowadził) takiej ewidencji dla celów podatku VAT, również dla celów podatku dochodowego przyjmować się będzie, że samochód osobowy jest wykorzystywany także do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika (chyba że podatnik nie jest na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zobowiązany do prowadzenia takiej ewidencji).
Minister zauważył, że w podatkach dochodowych, brak jest regulacji, które określałyby zasady rozliczania kosztów ponoszonych w związku z samochodem osobowym wykorzystywanym zarówno dla celów prowadzonej przez podatnika działalności, jak też dla innych celów.
Samochody przedsiębiorców nie będące składnikami majątku firmy – tylko 20% wydatków w kosztach podatkowych
Dodatkowo nastąpi zmiana zasad zaliczania w koszty podatkowe wydatków związanych z używaniem przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą dla potrzeb tej działalności prywatnego samochodu, które nie zostały ujęte w ewidencji środków trwałych.
W związku z powyższym zamiast prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów, tzw. kilometrówki, pojawi się uproszczony sposób kwalifikowania do kosztów podatkowych wydatków związanych z eksploatacją samochodu osobowego stanowiącego własność przedsiębiorcy.
Podatnicy, którzy dla potrzeb działalności gospodarczej będą wykorzystywać samochód stanowiący ich własność, do kosztów uzyskania przychodów będą mogli zaliczyć 20% poniesionych wydatków (80% wydatków wyłączono z kosztów podatkowych).
Dla ustalenia limitu wydatków zaliczanych do kosztów podatkowych, podatnicy będą uwzględniać wszystkie wydatki związane z eksploatacją stanowiącego ich własność, prywatnego samochodu osobowego faktycznie wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, tj. niebędącego składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT (niewpisanego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niebędącego samochodem o wartości do 10 tys. zł, niebędącego samochodem niezaliczonym do środków trwałych z uwagi na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok).
