Istnieją dwa rodzaje leasingu – operacyjny (tzw. bieżący; całość raty w koszt) i finansowy (tzw. kapitałowy; zaliczana do KUP część przypadająca na koszt finansowy leasingu, bez uwzględnienia spłaty wartości początkowej leasingowego składnika majątku). To jaka forma zostanie wykorzystana, zależy tylko i wyłącznie od podatnika, który korzysta z umowy leasingu, który uzależniony może być od długości trwania okresu, w którym przewiduje użytkować przedmiot leasingu lub od potrzeb rozliczania kosztów podatkowych. Podstawową różnicą pomiędzy powyższymi formami umowy jest przede wszystkim sposób rozliczania kosztów.
Przy leasingu operacyjnym, przedmiot leasingu jest częścią majątku leasingodawcy. W tym wypadku to leasingodawca dokonuje wszelkich odpisów amortyzacyjnych. Przy leasingu samochodu – amortyzuje go finansujący, a więc leasingodawca, a wszelkie raty leasingowe w całości są kosztami uzyskania przychodu dla firmy korzystającej z usługi. Zatem podmiot korzystający z przedmiotu leasingu wlicza wpłatę początkową oraz płacone co miesiąc raty do kosztów uzyskania przychodu. Jeżeli chodzi o kwestie rozliczenia podatku VAT, w tym wypadku podatek zostaje naliczony od każdej raty z osobna, dlatego też często nazywany jest jako świadczenie usługi. Leasingobiorca ma prawo wykupić dany przedmiot dopiero po upłynięciu pełnego okresu umowy leasingowej.
Natomiast w przypadku rodzaju umowy leasingowej finansowej przedmiot leasingu jest majątkiem leasingobiorcy. W tym wypadku to leasingobiorca ma obowiązek wykonywania odpisów amortyzacyjnych. Przy leasingu samochód jest uwzględniony u korzystającego, a kosztem uzyskana przychodu są dla niego tylko odsetki od raty leasingowej (a więc tylko część odsetkowa stanowi koszt). Leasingobiorca może odliczyć odpisy amortyzacyjne i koszty użytkowania danego przedmiotu. Jeżeli chodzi o kwestie rozliczenia podatku VAT, tutaj zostaje on naliczony od razu, a więc w momencie wydania towaru osobie korzystającej. Dlatego też jest nazywany dostawą towarów. Warto podkreślić, iż nie występuje tutaj wykup, tak więc po zapłaceniu ostatniej raty leasingowej Klient staje się pełnym właścicielem danego przedmiotu.
Porównując ze sobą leasing operacyjny a finansowy, warto też wskazać na jeszcze jedną różnicę. Polega ona na tym, że umowa leasingu operacyjnego zostaje zawarta na czas krótszy, niż wynosi normatywny okres amortyzacji. Jeżeli chodzi o leasing finansowy – tutaj okres ten jest zbliżony do normatywnego okresu amortyzacji przedmiotu leasingu.
Jaki leasing jest częściej wybierany?
Samochody osobowe nabywane są zazwyczaj poprzez formę leasingu operacyjnego, z uwagi na niższe koszty początkowe (mniejszy wkład własny). Natomiast na umowy zawierane na leasing finansowy decydują się głównie duże korporacje, ponieważ nie mają one większych problemów z opłaceniem wartości VAT od środka trwałego ‘’z góry’’.
PORÓWNANIE LEASINGU OPERACYJNEGO I FINANSOWEGO
Oczywiście istnieją znaczące różnice pomiędzy leasingiem operacyjnym a leasingiem finansowym, między innymi:
Leasing operacyjny:
Amortyzacja: obowiązek leasingodawcy
Okres trwania umowy: dłuższy niż 40% czasu amortyzacji przedmiotu (nieruchomości – nie mniej niż 10 lat)
Koszty uzyskania przychodu: korzystający zalicza do kosztów raty netto oraz opłatę wstępną
Podatek VAT: doliczany do każdej z raty leasingowej
Możliwość wykupu: zależna od stawki amortyzacji i okresu wykupu
Leasing finansowy:
Amortyzacja: obowiązek leasingobiorcy
Okres trwania umowy: powyżej 12 miesięcy
Koszty uzyskania przychodu: korzystający zalicza do kosztów część odsetkową rat leasingowych oraz amortyzację
Podatek VAT: płatny w całości, opłacony z góry, wraz z pierwszą ratą i przy odbiorze przedmiotu
Możliwość wykupu: Nie ma wykupu, ponieważ wraz z ostatnią ratą przedmiot staje się własnością korzystającego
