Urząd skarbowy niemal każdego dnia wydaje różnego rodzaju decyzje. Niekiedy są one zgodne z prawem, a podatnicy nie mają co do nich żadnych uwag czy zastrzeżeń, w pełni zgadzając się z zaistniałym stanem rzeczy. Czasem jednak określone decyzje mogą się im wydać niesprawiedliwe lub błędne, może też zachodzić co do nich podejrzenie o to, że zostały one wydane z rażącym naruszeniem prawa. W takim wypadku zaleca się skorzystanie z możliwości odwołania się od decyzji urzędu skarbowego. Zasadniczo jednak nie każdy z nas zdaje sobie sprawę, w jaki sposób można to zrobić. Warto zatem zapoznać się z podstawowymi wytycznymi odnośnie tego tematu.
Terminy rozpatrzenia spraw
Z reguły wskazuje się, że wszelkie sprawy o charakterze podatkowym powinny być pomyślnie finalizowane przez urząd skarbowy tak szybko, jak to jest tylko możliwe w zaistniałych okolicznościach. Zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem zawartym w Ordynacji podatkowej, jeśli w danej sprawie trzeba przeprowadzić postępowanie dowodowe, organ skarbowy powinien doprowadzić do załatwienia danej sprawy nie później niż w ciągu czterech tygodni od momentu wszczęcia danego postępowania.
W przypadku bardziej skomplikowanych spraw czas ten może przedłużyć się do ośmiu tygodni. Bez zbędnej zwłoki należy natomiast przeprowadzać sprawy, które rozpatruje się w oparciu o zgromadzony uprzednio materiał dowodowy lub znane powszechnie zarówno stronom, jak i organowi fakty. Jeśli natomiast chodzi o postępowania odwoławcze, przyjmuje się, że załatwienie sprawy musi nastąpić do dwóch miesięcy od momentu otrzymania odwołania przez organ odwoławczy. Jeśli w danej sprawie przeprowadzono już rozprawę lub planuje się ją przeprowadzić, w takim wypadku termin ten automatycznie wydłuża się do trzech miesięcy. Jeśli organ dojdzie do wniosku, że nie jest w stanie rozpatrzyć danej sprawy w konkretnym terminie, w tym przypadku trzeba niezwłocznie powiadomić o tym fakcie strony postępowania, składając stosowne wyjaśnienia co do zaistniałego stanu rzeczy oraz wyznaczając nowy termin rozprawy.
Konsekwencje złożenia odwołania od decyzji urzędu skarbowego
Podatnik, który chce złożyć odwołanie od decyzji urzędu skarbowego, musi w tym celu udać się do dyrektora odpowiedniej izby skarbowej. Należy to uczynić nie później niż po upływie dwóch tygodni od momentu otrzymania decyzji wydanej przez urzędników w konkretnej sprawie. W przypadku, gdy wyznaczony termin przypada na weekend lub dzień ustawowo wolny od pracy, dochodzi do jego przesunięcia na pierwszy dzień roboczy następujący po dniu wolnym. W odwołaniu od decyzji urzędu skarbowego pośredniczy organ wydający decyzję poddaną zaskarżeniu, a wszystko po to, aby mógł on się zaznajomić z charakterem oraz zakresem złożonego odwołania, odpowiednio się do niej ustosunkowując.
W wypadku niedotrzymania dwutygodniowego terminu na złożenie odwołania, decyzja urzędników nabiera ostatecznej mocy prawnej i nie można jej już w żaden sposób cofnąć. Utrzymanie zaskarżonej decyzji w mocy przez organ podatkowy pozwala przedsiębiorcy na dochodzenie swoich praw przed właściwym wojewódzkim sądem administracyjnym. Pisemną skargę trzeba wtedy złożyć za pośrednictwem konkretnej izby skarbowej. Termin na złożenie stosownego wniosku upływa 30 dni od dnia otrzymania wspomnianej decyzji administracyjnej.
Co powinno zawierać odwołanie od decyzji urzędu skarbowego?
Ordynacja podatkowa wymienia co najmniej kilka obowiązkowych elementów, jeśli chodzi o dokumenty odwoławcze. Przede wszystkim należy tam zawrzeć treść konkretnego odwołania, wskazując również na podmiot składający daną skargę wraz z podaniem adresu jego siedziby i/lub adresu korespondencyjnego. Należy również wyszczególnić identyfikator podatkowy danego podmiotu, który zdecydował się złożyć odwołanie.
Jak stwierdzić nieważność ostatecznej decyzji?
W niektórych wypadkach istnieje możliwość stwierdzenia nieważności podjętej już ostatecznej decyzji. Należy w tym wypadku złożyć wniosek o stwierdzenie jej nieważności. Aby było to jednak w praktyce możliwe, musi zaistnieć co najmniej jeden z wyszczególnionych w obowiązującym ustawodawstwie powodów. Odnosi się to zatem do decyzji wydanych z naruszeniem obowiązujących przepisów prawnych dotyczących właściwości. Ponadto kolejną przesłanką może być wydanie decyzji w sprawie, która została już wcześniej rozstrzygnięta za pośrednictwem innej decyzji administracyjnej o charakterze ostatecznym.
Podobnie rzecz ma się z decyzjami skierowanymi do osób niewystępujących jako strony w sprawie, a także wadliwych decyzji uznawanych z mocy prawa za nieważne. Dotyczy to też decyzji wydanych bez podstawy prawnej lub z wyraźnym naruszeniem prawa. Odnosi się to również do decyzji, które już w momencie ich wydania były niewykonalne, przy czym właściwość ta powinna mieć w danym wypadku charakter trwały. Tak samo dzieje się także wtedy, gdy wykonanie określonej decyzji pociągnęłoby za sobą powstanie czynu zagrożonego konkretnymi sankcjami karnymi.
