Każdy z przedsiębiorców zakładając działalność, ma prawo do wyboru formy opodatkowania. Formę opodatkowania należy określić w formularzu wpis do centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej (CEiDG – 1), przedsiębiorca wybiera, w jaki sposób będzie opodatkowywać swój dochód. Jedną z dostępnych form opodatkowania jest m.in. podatek liniowy, który posiada wiele korzyści, ale wiąże się również z kilkoma obostrzeniami. Ewidencjonowanie przychodów z działalności oraz kosztów uzyskania przychodu należy rozliczać w podatkowej księdze przychodów i rozchodów (KPiR).
Definicja podatku liniowego
Podatek liniowy jest jedną z form opodatkowania dochodu przedsiębiorcy, koncepcja podatku liniowego jest formułowana najczęściej względem do podatku dochodowego od osób fizycznych, bądź podatku dochodowego od osób prawnych. W tym też przypadku wymiar podatku liniowego obliczany jest w oparciu o jedną stawkę opodatkowania, wszyscy podatnicy płacą taką samą część (19%) swoich dochodów w formie podatku.
Podatek liniowy – czy się opłaca ?
Stawka podatku liniowego wynosi 19%, bez względu na wysokość dochodów przedsiębiorcy. Zatem podatek liniowy jest najbardziej opłacalny dla tych przedsiębiorców, którzy uzyskują wysokie dochody. Z takiej formy opodatkowania mogą skorzystać jedynie podmioty prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.
Jednym z podstawowych warunków skorzystania z podatku liniowego jest nieświadczenie usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy. Obejmuje to usługi o tym samym charakterze, co praca, którą podatnik wykonywał lub wykonuje dla niego na etacie. Przepis ten odnosi się do tego samego roku podatkowego. |
Płatnicy podatku liniowego rozliczając się, od osiągniętego przychodu mogą odliczyć koszty jego uzyskania. Co za tym idzie, w wyniku tej czynności zmniejsza się podstawa opodatkowania, czyli – podatek jest niższy. Jednym z minusów tej formy opodatkowania jest brak kwoty wolnej od podatku (która w 2020 r. wynosi 8 tys. zł). Rozliczając się na zasadach ogólnych, jeżeli dochód w danym kwartale, czy miesiącu nie przekroczy 3089 zł, podatek nie jest pobierany (ponieważ podatek pomniejszony o kwotę zmniejszającą podatek = 0 zł). Przywilej ten nie dotyczy osób rozliczających się na podstawie podatku liniowego, dlatego bez względu na wysokość osiągniętego dochodu, podatek należy opłacać.
Od wyliczonego podatku według stawki liniowej można odliczyć w danym roku podatkowym wyłącznie opłacone składki zdrowotne. Podatnik w przypadku opodatkowania według skali liniowej nie może odliczyć ulg za internet, czy ulgi na dzieci. Brak także możliwości rozliczenia się wspólnie z małżonkiem.
Formę opodatkowania zawsze można zmienić, jednak nie później niż do 20 stycznia każdego roku. Zmiany dokonuje się na podstawie złożonego wniosku CEIDG- 1.
Przykład: Firma „A” w 2020 r. osiągnęła roczny dochód w wysokości 140 000 zł. Jej właścicielem jest bezdzietna, niezamężna Anna. Ma ona podjąć decyzję, jaka forma opodatkowania – podatek liniowy, czy rozliczenie wg skali podatkowej jest dla niej korzystniejsze. – Skala podatkowa 14 539,76 + 32% x (140 000 – 85 528) = 31 970,8 zł – Podatek liniowy 140 000 x 19% = 26 600 zł |
W tej sytuacji Pani Annie opłaca się bardziej podatek liniowy, ponieważ będzie mogła odprowadzić mniejszą kwotę podatku do urzędu skarbowego.
PIT -36 L
Przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność, który zdecydował się na rozliczanie podatkiem liniowym, składa deklarację roczną w postaci formularza PIT-36L. Na deklaracji wykazuje wyłącznie indywidualnie osiągnięty dochód, trzeba pamiętać, że podatek liniowy wyklucza rozliczenie ze współmałżonkiem.
Źródła:
1. https://www.biznes.gov.pl/pl/portal/00253 (dostęp z dnia 10.09.2020 r.)
2. https://www.e-pity.pl/abc_podatki/deklaracje/pit-36l/ksiegowosc-podatek-liniowy/ (dostęp z dnia 07.10.2020 r.)