Występuje zakaz wykorzystywania danych biometrycznych pracowników, takich jak linie papilarne itp. w celu ewidencjonowania ich czasu pracy.
Pracodawca nie może skanować, czy pobierać danych biometrycznych swoich pracowników, aby rejestrować lub kontrolować ich godziny pracy – dokładniej godzinę przyjścia i wyjścia z miejsca pracy. Nawet jeżeli pracownik wyrazi zgodę na pobieranie takich danych, to pracodawca i tak nie może tego robić – według opinii Urzędu Ochrony Danych Osobowych.
• Brak równowagi w relacji pracodawca-pracownik stawia pod znakiem zapytania dobrowolność wyrażeniu zgody na pobieranie i przetworzenie danych osobowych (biometrycznych). Z tego względu ustawodawca ograniczył przepisem art. 22 Kodeksu Pracy katalog danych, których pracodawca może żądać od pracownika. Uznanie faktu wyrażenia zgody, jako okoliczności legalizującej pobranie od pracownika innych danych niż wskazane w art. 22 Kodeksu pracy, stanowiłoby obejście tego przepisu.
• Ryzyko naruszenia swobód i fundamentalnych praw obywatelskich musi być proporcjonalne do celu, któremu służy. Skoro zasada proporcjonalności, jest głównym kryterium przy podejmowaniu decyzji dotyczących przetwarzania danych biometrycznych, to stwierdzić należy, że wykorzystanie danych biometrycznych do kontroli czasu pracy pracowników jest nieproporcjonalne do zamierzonego celu ich przetwarzania. Pracodawca może monitorować pocztę elektroniczną swoich pracowników, ale musi pamiętać, że uprawnienie to dotyczy tylko służbowej poczty elektronicznej. Ma takie prawo jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia organizacji pracy.
|
