Według rozporządzenia Ministra Finansów (§ 5 ust. 6 i 7) umieszczone kwoty na wystawianych fakturach powinno się zaokrąglać do pełnych groszy (aby ominąć wykazywanie kwot w ułamkach grosza). Oczywiście odnosi się to do wszelkich kwot wykazywanych w fakturze VAT – wartości netto, kwoty podatku, jak i wartości brutto. Końcówki 0,5 grosza są pomijane, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza.
W przypadku niektórych podatników, którzy np. używają programów komputerowych do fakturowania, zdarzają się różnice groszowe występujące w pozycjach zakresu wartości netto i VAT. Jest to spowodowane wyborem metody naliczania VAT przy podsumowaniu. Program może albo w podsumowaniu faktury równać wartość brutto z sumą wartości netto i kwoty VAT, z podziałem na stawki i ogółem, jak również może podsumowywać poszczególne pozycje – co spowoduje różnice w porównywalnych kwotach.
Warto podkreślić, że powyżej opisane różnice mogą wystąpić tylko przy bardzo niskich, groszowych cenach jednostkowych netto i w znacznych ilościach pozycji na fakturze.
Naliczanie VAT na fakturach sprzedaży może zatem następować poprzez oddzielne naliczanie dla każdego wiersza (czyli od pojedynczej sztuki) lub łącznie dla sumy wierszy (w rozbiciu na stawki VAT), a więc liczony jest VAT od całości – od sumy.
PRZYKŁAD
Firma sprzedaje akcesoria do telefonów. Klient złożył zamówienie na 100 sztuk ładowarek USB do samochodu, gdzie cena jednostkowa netto jednego produktu wynosi 0,40 zł.
Przypadek I – obliczanie sumy pierwszą metodą
W pierwszym przypadku obliczany będzie VAT od pojedynczej sztuki.
Cena jednostkowa jednego produktu za 0,40 zł x 23% kwoty podatku VAT = 0,09 zł. Tak więc, łączna kwota VAT w tym wypadku wyniesie: 0,09 zł x 100 sztuk = 9,00 zł.
Przypadek II – obliczanie sumy drugą metodą
W drugim przypadku obliczana na fakturze VAT będzie suma wartości sprzedaży netto.
Tak więc, łączna kwota netto wyniesie: 0,40 zł x 100 sztuk = 40 zł. Zaś łączny VAT wyniesie: 40 zł x 23 % = 9,20 zł
Jak widać na powyższych przykładach, w drugim przypadku VAT jest nieco wyższy i następuje tutaj różnica 20 groszy. Jednakże nie jest to błąd! Ustawodawca dopuszcza oby dwa sposoby naliczania podatku VAT jako poprawne i prawidłowe.
Pełen zapis znajduje się w art. 106e ustawy o podatku VAT. Przepis informuje, jakie elementy powinna zawierać faktura, a więc m.in.:
- cenę jednostkową netto,
- wartość sprzedaży netto (cena jednostkowa x ilość),
- sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku,
- kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.
Do tego w przepisie znajduje się bardzo ważne zdanie:
,,Podatnik może określić w fakturze również kwoty podatku dotyczące wartości poszczególnych dostarczonych towarów i wykonanych usług wykazanych w tej fakturze; w tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku”.
Oznacza to, że pozostawiono podatnikom wybór metody naliczania i każda z nich jest dopuszczalna i prawidłowa według przepisów obowiązującego prawa.
